مقاوم سازی پل
پل ها یکی از سازه های مهم و حساس و شریان های حیاتی یک شهر می باشند. از این رو بررسی آسیب پذیری و تعمیر نقاط آسیب دیده آن‌ها یکی از کارهای حساس می‌باشد. پل‌ها در اثر گذر زمان و مسائلی مانند خوردگی، به تعمیر و مقاوم سازی نیاز پیدا می‌کنند. در بعضی کشورها به منظور عمل به آیین نامه‌های مهندسی، باید اقدام به بهبود عملکرد لرزهای این سازه‌ها نمود. بسیاری از پل‌های قدیمی‌تر را باید در قسمت روسازه و یا زیرسازه مقاوم سازی کرد تا بتوانند بار زنده بیشتری را تحمل کنند. همه این موارد باعث می شوند تا محصولات کامپوزیت پلیمری FRP شرکت افزیر، راهکاری ایده ال برای بهسازی و مقاوم سازی پل ها و زیرساخت های حمل و نقل باشند. راهکارهای مقاوم سازی شرکت افزیر، گزینه‌های تعمیر و مقاوم سازی سریع و پایدار و اقتصادی‌ای را به کارفرمایان، مهندسین و پیمانکاران ارائه می دهد تا اطمینان حاصل شود که پروژه سر وقت، درحد بودجه تعیین شده و بدون حداقل اختلال در بهره‌برداری انجام شود. راهکارهای مقاوم سازی شرکت افزیر به خصوص برای مواردی که محدودیت زمانی وجود دارد و هدف افزایش عمر مفید سازه است، بسیار ایده آل می‌باشند.
مقاوم سازی پل ها در برابر زلزله
با توجه به زلزله خیز بودن کشور ایران و قرارگیری آن در پهنه با خطر نسبی لرزهای بالا، مسائل مربوط به برقراری ایمنی و امنیت در هنگام حوادث طبیعی چون زلزله، دارای اهمیت بالایی می‌باشند. در شرایط بحرانی عملکرد ایمن شریان‌های اصلی که قابل استفاده بودن آن‌ها پس از وقوع زلزله اهمیت خاص دارد و وقفه در بهره‌برداری از آن‌ها به‌طور غیرمستقیم موجب افزایش تلفات و خسارات می‌شود بسیار بسیار حائز اهمیت است. گذرهای اصلی که مراکز مهم اداری، سیاسی، تجاری و محل‌های مسکونی را به یکدیگر مرتبط می‌کنند، جزء شریان‌های حیاتی محسوب می‌شوند و در این بین پل‌های ساخته‌شده در مسیر این گذرها مخصوصاً پل‌های ساخته‌شده روی رودخانه از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. مقاوم سازی شریان های حیاتی یکی از مباحث حیاتی در بهسازی و مقاوم سازی شریان ها است که نیازمند توجه ویژه مهندسان و شرکت های مقاوم سازی است. در این زمینه دستور العمل هایی تدوین شده است که توسط شرکت های مقاوم سازی همچون افزیر و strongtie در پروژه های بهسازی مورد استفاده قرار می گیرد.
در مسیر حمل‌ونقل زمینی، پل‌ها جزو سازه‌های مهم و درعین‌حال پر هزینه محسوب می‌شوند. بررسی زلزله‌های گذشته نشان می‌دهد که پایه‌ها، بعد از تکیه‌گاه‌ها دومین عناصری هستند که در زلزله بیشترین آسیب را دیده‌اند و از آنجا که آسیب‌دیدگی این عضو می‌تواند منجر به فروریختن تمامی یا بخشی از پل شود، لذا این قسمت از سازه دارای اهمیت ویژه می‌باشد.
زلزله نقاط ضعف سازه را شناسایی نموده و بیشترین خسارت را به آنجا وارد می‌کند که پل‌ها به دلیل درجه نامعینی کم در برابر این حملات بسیار آسیب‌پذیرند. آسیب‌های قابل‌توجه در پایه پل‌ها به دو گروه قابل دسته‌بندی هستند:
- آسیب‌های وابسته به گسیختگی خمشی پایه به علت مقاومت خمشی ناکافی یا ظرفیت شکل‌پذیری خمشی ناکافی پایه پل
- آسیب‌های وابسته به شکست برشی به علت ظرفیت برشی ناکافی پایه پل
در حالتی که زلزله با پریودهای بلند رخ دهد، فراهم نمودن انعطاف‌پذیری مناسب برای مقابله با انرژی ورودی آن، امکان‌پذیر نمی‌باشد، در این حالت میزان جذب و استهلاک انرژی، نقش بسیار مهمی در رفتار سازه خواهد داشت. در این روش‌ها سیستمهای مکانیکی مختلفی در نشیمن پل و یا در دیافراگم‌های انتهایی آن جداسازی می‌گردند که در هنگام وقوع زلزله اقدام به جذب و استهلاک انرژی نماید.
عموماً طراحی پل‌های قدیمی بر اساس ترکیبات بار لرزهای نبوده است، بنابراین در بیشتر موارد احتیاج به مقاوم سازی دارند. در رابطه با موضوع مقاوم‌سازی پل نتایج محاسبات عددی و تحلیلی اجزاء محدود نشان می‌دهد که در پایه‌های کوتاه و بلند رفتار پایه‌های مقاوم‌سازی شده با CFRP، دارای سختی دورانی بیشتری نسبت به پایه اولیه می‌باشند لذا این پایه‌ها می‌توانند تحت نیروی زلزله بیشتری به دوران نهایی برسند. بنابراین استفاده از پوشش CFRP در پایه‌های کوتاه و بلند باعث افزایش سختی دورانی و کاهش میزان شکل‌پذیری در این پایه‌ها می‌گردد. همچنین نتایج نشان می‌دهد استفاده از پوشش CFRP در پایه‌های کوتاه و بلند باعث افزایش ظرفیت برشی نیز در این پایه‌ها گردیده است.
انواع خرابی پل‌ها در اثر زلزله
انواع آسیب‌های اتفاق افتاده در پل‌ها تحت زلزله عبارت‌اند از:
- خرابی پل در اثر گسیختگی گسل یا روانگرایی خاک
- خرابی نشیمن و انحراف رو سازه در هر دو امتداد طولی و عرضی
- فروریزی و کج شدگی پایه‌های پل به علت خرابی برشی
- فروریزی دهانه‌های پل به خاطر لغزش از نشیمن
- خرابی دیواره پشتیبان کوله
- خرابی المان‌های سازه ای پل‌ها ناشی از زلزله
- خرابی پل‌های طراحی‌شده با روش الاستیک
پل‌ها به‌ویژه پل‌های بتن آرمه و بتن پیش تنیده علیرغم سیستم سازهای ساده و رفتار شناخته شده‌ای که دارند، در برابر زلزله عملکرد خوبی نداشته‌اند و این مطلب عمدتاً ناشی از عوامل زیر است:
- عدم اجرای جزئیات لرزهای مناسب
- فلسفه طراحی : طراحی الاستیک ، (طراحی بر اساس ظرفیت ( تمامی پل‌های ساخته شده تا قبل از سال 1971 با روش طرح الاستیک طراحی شده‌اند.))
تغییر مکان‌های لرزهای بر اساس اصول طراحی الاستیک بسیار کمتر از آن است که در یک زلزله واقعی سازه تجربه می‌کند. به علاوه استفاده نکردن از ممان اینرسی ترک‌خورده مقطع این موضوع را تشدید می‌کند. از عواقب آن به موارد زیر می‌توان اشاره کرد :
- افتادن و شکست عرشه‌ها به سبب از دست رفتن سطح اتکا (Unseating)
- کوبیده شدن قسمت‌های سازهای پل به یکدیگر (Pounding Effect)
- آسیب‌دیدگی کلید برشی (Shear Key)
- تخریب مقید کننده های مفصل‌ها (Hing Restrainer)
در طراحی الاستیک نسبت نیروی لرزهای به نیروی گرانشی به طور ناصحیحی پایین می‌باشد. این موضوع باعث الگوی نامناسب توزیع لنگر می‌گردد و از عواقب آن می‌توان به تخمین نامناسب محل تشکیل مفصل پلاستیک ، نقطه عطف و … اشاره نمود.
رفتار غیرخطی سازه و وابستگی آن به شکل‌پذیری، پارامتر بسیار مهمی در عملکرد لرزهای پل می‌باشد. چنانچه بخش عمده‌ای از استهلاک نیروی زلزله در این ناحیه صورت میگیرد اما در طراحی الاستیک این موضوع لحاظ نمی‌گردد.
نواقص روش طراحی الاستیک :
- در روش طرح لرزهای الاستیک سطح نیروهای جانبی ناشی از زلزله بسیار پایین برآورد می‌شود.
- نسبت بارهای مرده به بارهای جانبی ناشی از زلزله نادرست برآورد می‌شود.
- پاسخ غیر الاستیک سازه تحت زلزله‌های شدید و مفاهیم مرتبط با آن مانند شکل‌پذیری و اصول طراحی بر مبنای ظرفیت در روند طرح الاستیک به هیچ‌وجه در نظر گرفته نمی‌شود.
عدم رعایت ضوابط شکل‌پذیری منجر به مشکلات زیر می‌شود:
- کمبود محصورشدگی آرماتورها طولی ستون‌ها در نواحی تشکیل لولای پلاستیک
- وصله کردن آرماتورهای طولی ستون‌ها در نواحی پر تنش
- عدم کفایت طول وصله‌های پوششی برای فعال کردن کل مقاومت آرماتورهای وصله شده
- استفاده از وصله‌های جوشی در پای ستون‌ها
- وصله کردن آرماتورهای عرضی محصورکننده در نواحی پر تنش
- قطع زود هنگام آرماتورهای طولی ستون‌ها
خرابی پل‌ها ناشی از گسیختگی
گسیختگی خمشی و عدم شکل پذیری خمشی
گسیختگی‌های خمشی در ناحیه مفصل پلاستیک عمدتاً در پایه پل‌ها با آرماتورهای طولی پیوسته رخ می‌دهد. . بعضی گسیختگی‌ها به این علت است که هسته بتن به‌طور کافی با آرماتور عرضی محصور نشده تا به پایه اجازه رسیدن به جابجایی غیر الاستیک وارد شده توسط زلزله را بدهد. گسیختگی مفصل پلاستیک به‌وسیله ایجاد ترک‌های افقی، فروریختن هسته بتن در فشار و شکست آرماتور عرضی و کمانش آرماتور طولی ایجاد می‌شود. به علت کمبود فشار دور گیر کافی در سطح پارگی ناحیه وصله آرماتور، لغزش قبل از اینکه مقطع به ظرفیت خمشی نهایی برسد رخ می‌دهد. این مکانیزم لغزش در اثر وقوع ترک‌های عمودی ریز در هسته بتن فعال می‌شود. لغزش افزایش می‌یابد و با بزرگ شدن ترک‌های قائم و یکپارچه شدن آن‌ها پوشش بتنی در ناحیه وصله آرماتور تخریب می‌شود. کم شدن مقاومت خمشی معمولاً برای تقاضای شکل پذیری در جابجایی کم رخ می‌دهد و حتی می‌تواند قبل از تسلیم آرماتور طولی پایه رخ دهد.
گسیختگی برش
شکست‌های برشی ترد هستند و منجر به کاهش سریع مقاومت جانبی پایه می‌گردند. ستون‌های کوتاه با جزئیات آرماتوربندی عرضی قدیمی به ویژه نسبت به شکست برشی آسیب پذیرند، در حالی که برای یک بار جانبی داده شده مقاومت خمشی موجود معمولاً خیلی بیشتر از مقاومت برشی می‌باشد. یک گسیختگی ترکیبی برشی-خمشی هم می‌تواند رخ بدهد و با انتقال ناحیه مفصل پلاستیک همراه باشد. مفصل پلاستیک می‌تواند به مقطعی که نسبت فشار دور گیر به ممان خمشی اعمالی کمتر باشد منتقل شود. اگر فاصله آرماتورهای عرضی در ارتفاع پایه یکسان نباشد گسیختگی برشی ممکن است دور از ناحیه مفصل پلاستیک رخ دهد.
ماهیت ترد و ناگهانی شکست برشی باعث شده است در سازه‌های مقاوم در برابر زلزله یکی از مهم‌ترین الزامات، به‌کارگیری تدابیری برای دوری از انهدام برشی باشد. از آنجا که شکست برشی ستون همراه با ایجاد ترک‌های مورب در کل ارتفاع ستون خواهد بود لذا در مقاوم سازی ستون‌های بتن‌آرمه در برابر برش لازم است کل ارتفاع ستون مقاوم سازی شود. ستون‌های بتن‌آرمه به دلایل مختلفی ممکن است در اثر برش آسیب پذیر باشند، مهم‌ترین این علت‌ها عبارت‌اند از: ناکافی بودن خاموت ها، کوتاه بودن ستون‌ها، کمتر بودن ظرفیت برشی اولیه مقطع از نیروی برشی وارد بر آن در هنگام زلزله و نهایتاً کاهش ظرفیت برشی مقطع در هنگام زلزله.
انواع مختلف پل‌ها بسته به سیستم سازهای با استفاده از روش‌های زیر قابل تقویت و مقاوم‌سازی می‌باشند:
– استفاده از الیاف و نوارهای FRP برای تقویت تیرها، ستون‌ها و عرشه پل
– استفاده از میلگرد FRP در مقاوم‌سازی پل
– استفاده از انواع میراگرها و جداگرهای لرزهای(Damper, Base Isolation)
– روش‌های سنتی مقاوم‌سازی پل‌ها شامل تقویت با بتن، فولاد و مواد کامپوزیتی
بیشتر بدانید:
لمینیت FRP
لمینیت‌های Laminate FRP ، ورقه‌های به ضخامت چند میلی‌متر هستند که دارای مقاومت فوق‌العاده‌ای در یک یا دو جهت بوده و با رزین مخصوصFRP به سطح بتن و یا فولاد چسبانده می‌شوند. لمینیت FRP معمولاً برای مقاوم‌سازی و افزایش مقاومت سازه‌های بتن مسلح و پیش‌تنیده به کار می‌رود و باعث افزایش سختی و مقاومت کاملاً مشهود و کنترل و جلوگیری از ترک‌خوردگی در ناحیه پلاستیک اعضاء می‌شود. جنس ورق FRP تولید شده در شرکت CTech-LLC بسته به نوع کاربرد آن‌ها می‌تواند از جنس صفحات کربن، شیشه و آرامید باشد که نوع کربن آن کاربرد بیشتری دارد و در عرض‌های ۱۰ و ۵ سانتی‌متری با طول نامحدود عرضه می‌شوند.
بر طبق گزارش سازمان فدرال بزرگراه‌های آمریکا هنگام بررسی پل‌ها از نظر سازهای به دلیل پوشش کم بتن، طراحی ضعیف، عدم مهارت کافی هنگام اجرا و سایر عوامل همانند شرایط آب و هوایی سبب ایجاد ترک در بتن و خوردگی آرماتورهای فولادی شده است. پس از سال‌ها مطالعه بر روی خوردگی FRP به‌عنوان یک جایگزین خوب آرماتورهای فولادی در بتن پیشنهادشده‌اند.
سه نوع میلگرد (CFRP)، (GFRP) و (AFRP) از انواع تجاری آن هستند که در صنعت ساختمان کاربرد دارند.
از این مواد به جای آرماتورهای فولادی یا کابل‌های پیش تنیده در سازه‌های بتنی پیش‌تنیده و یا بتن پیش‌تنیده استفاده می‌شود. مواد FRP موادی غیر فلزی و مقاوم در برابر خوردگی است که در کنار خواص مهم دیگری همانند مقاومت کششی زیاد آن‌ها را برای استفاده به‌عنوان آرماتور مناسب می‌کند.
از آنجایی که FRP ها مصالحی ناهمسانگرد هستند نوع و مقدار فیبر و رزین مورد استفاده، سازگاری فیبر و کنترل کیفیت لازم هنگام ساخت آن نقش اصلی را در بهبود خواص مکانیکی آن دارد.
به طور کلی مزایای آن به صورت زیر دسته بندی می‌شود:
- مقاومت کششی بیشتر از فولاد
- یک چهارم وزن آرماتور فولادی
- عدم تأثیر در میدان‌های مغناطیسی و فرکانس‌های رادیویی، برای مثال تأثیر روی دستگاه‌های بیمارستانی
- عدم هدایت الکتریکی و حرارتی
لذا به دلیل مزایای بالا به‌عنوان یک جایگزین مناسب برای آرماتورهای فولادی در سازه‌های دریایی، سازه پارکینگ‌ها، عرشه‌های پل‌ها، ساخت بزرگراه‌هایی که به‌طور زیادی تحت تأثیر عوامل محیطی هستند و درنهایت سازه‌هایی که در برابر خوردگی و میدان‌های مغناطیسی حساسیت زیادی دارند پیشنهاد می‌کند.
ستون‌ها:
ماهیت ترد و ناگهانی شکست برشی باعث شده است در سازه‌های مقاوم در برابر زلزله یکی از مهم‌ترین الزامات، به‌کارگیری تدابیری برای دوری از انهدام برشی ستون‌ها باشد. ازآنجاکه شکست برشی ستون همراه با ایجاد ترک‌های مورب در کل ارتفاع ستون خواهد بود لذا در مقاوم‌سازی ستون‌های بتن در برابر برش لازم است کل ارتفاع ستون مقاوم‌سازی گردد. ستون‌های بتن‌آرمه به دلایل مختلفی ممکن است در اثر برش آسیب‌پذیر باشند، مهم‌ترین این علت‌ها عبارت‌اند از: ناکافی بودن خاموت‌ها، کوتاه بودن ستون‌ها، کمتر بودن ظرفیت برشی اولیه مقطع از نیروی برشی وارد بر آن در هنگام زلزله و نهایتاً کاهش ظرفیت برشی مقطع در هنگام زلزله می‌شود.
هدف اصلی از بهسازی لرزهای ستون‌های بتن آرمه افزایش مقاومت برشی، به ویژه در پایه‌ها با قطع آرماتور طولی در وسط ارتفاع بدون طول مهاری کافی می‌باشد. این کار شکل‌پذیری ستون را افزایش می‌دهد زیرا از شکست برشی زودرس جلوگیری می‌کند. اما اگر فقط شکل‌پذیری افزایش یابد، ممکن است تغییر شکل پسماند در پایه بعد از زلزله افزایش یابد. مقاومت خمشی پایه هم باید افزایش یابد،که این منجر به افزایش نیروی زلزله انتقالی از پایه به پی می‌شود. بررسی انواع پی نشان داده که اگر افزایش مقاومت خمشی پایه در اثر مقاوم‌سازی کمتر از دو برابر مقاومت خمشی پایه پل موجود باشد، پی با افزایش نیروی زلزله دچار شکست نمی‌شود.
تیرها:
سابق بر این توجه کمتری به تیرها به نسبت ستون‌ها در طرح‌های لرزهای و ارزیابی‌ها می‌شد. در بسیاری از پل‌ها تیرهای عرضی قوی‌تر از ستون‌ها هستند به خاطر بارهای وزنی و عمل کامپوزیتی که بار و سازه دارند. همچنین در بسیاری از پل‌ها، نتیجه‌ی شکست تیر پل‌ها بسیار کمتر از نتیجه‌ی شکست ستون پل‌ها می‌باشد.
در پل‌های با تیر کنسولی، (outriggers) به‌هرحال تیرها می‌توانند اعضای بحرانی پایه‌ها باشند و در معرض بارگذاری باشند که شاید منجر به شکست شود.
روش‌های سنتی مقاوم‌سازی پل‌ها:
مقاوم سازی با ژاکت بتنی
یکی از روش های سنتی و مرسوم مقاوم سازی پل ها استفاده از ژاکت های بتنی است که این روش در مقاوم سازی ساختمان هم مورد استفاده قرار میگیرد.
شیوه های نوین مقاوم سازی پل ها
جداگرها:
جداگرها به‌منظور جداسازی سازه از حرکات شدید زمین هنگام زلزله بکار می‌روند. برخلاف ساختمان که جداسازی آن غالباً از روی فونداسیون انجام می‌پذیرد، در پل‌ها این جداسازی مابین رو سازه و زیر سازه اعمال می‌گردد. علت این امر نیروی اینرسی بسیار زیاد قسمت رو سازه (که شامل وزن عرشه می‌شود) و همچنین سهولت اجرای آن می‌باشد. به‌طورکلی این جداگرها در پل‌ها به دو صورت الاستومتریک (لاستیکی) و اصطکاکی بکار گرفته می‌شوند. این جداگرها به سبب سختی اندک وقتی زیر رو سازه تعبیه می‌گردند موجب افزایش پرویود ارتعاش آزاد کل پل گشته و انتظار می‌رود که این امر باعث کاهش نیروی زلزله وارد به سازه گردد. که معمولاً با توجه به طیف پاسخ تغییر مکان این کاهش نیرو با افزایش تغییر مکان رو سازه پل همراه است.
جداگرهای لاستیکی:
این جداگرهای از دهه هفتاد میلادی در سازه‌ها بکار گرفته شده‌اند در پل‌ها، به‌عنوان یک دستگاه تکیه‌گاهی (که در ایران نئوپرن نامیده می‌شود) اکثراً بکار گرفته می‌شوند. لیکن به‌عنوان یک جداگر در تحلیل سازه پل بکار گرفته نمی‌شود. این دستگاه تکیه‌گاهی از لاستیک طبیعی یا مصنوعی (نئوپرن) و به‌صورت ساده و یا مسلح به ورق‌های فولادی (به‌صورت لایه‌لایه) سخته می‌شوند. نوع جداگر لرزهای آن معمولاً نئوپرن مسلح می‌باشد که لایه‌های فولادی باعث افزایش سختی جداگرها در جهت قائم شده لیکن در جهت افقی سختی آن کماکان همان سختی برسی لاستیک که ده‌ها برابر کمتر از سختی قائم می‌باشد. این جداگرها عمدتاً از افزایش پریود سازه در کاهش نیروی زلزله بهره می‌برد و میرایی ویسکوز بحرانی آن حدود 3% می‌باشد.
نیروی بازگرداننده در سیستم به‌صورت طبیعی وجود دارد که همان قابلیت ارتجاعی لاستیک می‌باشد. نقطه‌ضعف این جداگرها در مقدار جابجایی بالای آن می‌باشد. این نئوپرنها در تحت زلزله حدوداً باید تا 3 برابر ضخامت خود را در جابه‌جایی جانبی تحمل کنند و پایدار بمانند.
جداگرهای اصطکاکی:
می‌توان گفت این جداگرها از قدیمی‌ترین روش‌های جداسازی است. زیرا که صدها سال پیش بشر کشف‌شده بود که اگر زیر یک ساختمان را با شن گرد پر کند در زلزله روی آن می‌لغزد و می‌تواند پایدار بماند. امروزه جداسازی توسط صفحات فولادی پولیش شده که آغشته به ماده تفلون شده‌اند انجام می‌پذیرد.
میراگرها:
در اثر اعمال بارهای دینامیکی تغیر مکان حاصله همراه با سرعت و شتاب خواهد بود. جهت مقابله با شتاب وارده نیرویی به‌عنوان نیروی لختی در اثر جرم آن و جهت مقابله با سرعت نیرویی به نام میرایی در اثر اصطکاک بین ذرات و لقی اتصالات و غیره به وجود می‌آید و باعث تلف شدن مقداری انرژی می‌شود به این پدیده در اصطلاح میرایی میگویند. با تعبیر میراگر (دمپر) می‌توان اثر تخریب دینامیکی و انتقال جانبی سازه را به حداقل رساند.
بهسازی لرزه ای با استفاده از فوم پلی استایرن EPS
خاصیت مهم فوم پلی استایرن فراوانی، ضربه‌گیری و افزایش مقاومت فشاری پس از تغییر شکل آن می‌باشد. محل نصب این مواد حدفاصل دیوار گوشوارهای کناری در جهت عرضی و بین عرشه و کوله در جهت طولی می‌باشد.
پوشش‌های FRP عمدتاً برای بهسازی رفتار سازهای موجود یا تعمیر خرابی‌های ایجادشده در اثر خستگی، خوردگی، فرسودگی و … در سازه‌های موجود به کار می‌روند. این پوشش به وجه خارجی عضو بتن می‌چسبند. نسبت وزن به مقامت این مواد ۵۱ برابر بتن و 11 برابر فولاد می‌باشد.
انواع کامپوزیت‌های پلیمری FRP متداول در مهندسی عمران عبارت‌اند از الیاف کربن CFRP ، الیاف شیشه GFRP ،و الیاف آرامید. از محاسن کامپوزیت‌های پلیمری FRP می‌توان به وزن کم، انعطاف‌پذیری بالا، راحتی در جابه‌جایی، سرعت عمل بالا، برشکاری در قطعات دلخواه، سادگی اجرا و امکان تقویت به‌صورت خارجی و از معایب آن نیز می‌توان به آسیب‌پذیری در مقابل آتش‌سوزی و کم‌تجربگی مشاوران و پیمانکاران اشاره نمود .
در اعضای تخت مانند دال‌ها و تیرها صفحات پیش‌ساخته کامپوزیت FRP با عرض ۵ تا 1۵ سانتیمتر بر روی سطح تمیز شده عضو، سطح بتن با ماسه و با فشار هوا تمیز می‌شود و با استفاده از چسبانده می‌شوند.
در اعضای عمودی مانند ستون‌ها برای تقویت از صفحات پیش‌ساخته که در آن‌ها الیاف به‌صورت حلقه‌ای قرار دارند استفاده می‌شود. پس از آماده‌سازی سطح عضو بتنی با لایه چسب روی آن را می‌پوشاند و صفحه موردنظر در راستای مشخص روی عضو چسبانده می‌شوند.
بیشتر بدانید:
مقاوم‌سازی با ورق‌های مسلح به پلیمر SRP
این تکنیک شامل سیم‌های شکل داده‌شده فولادی با مقاومت بالای مشبک محاط شده در رزین‌های پلیمری می‌باشد. سیستم SRP به‌راحتی قابل‌نصب است و نصب آن شباهت بسیاری به روش‌های مقاوم‌سازی سنتی فیبرهای مسلح با پلیمر FRP می‌باشد. به علت مستحکم بودن، عدم چسبندگی، اجرا سریع دوام بالا از این کامپوزیت استفاده می‌شود. یک اشکال کامپوزیت CFRP مربوط به هزینه آن‌هاست که انگیزه گسترش سیستمهای کامپوزیتی دیگر با استحکام برابر و هزینه کمتر را شکل می‌دهد.
شماری از پروژه های تعمیر و مقاوم سازی برای پل ها و صنعت حمل و نقل که قابل اجرا توسط راهکارهای شرکت افزیر به ویژه راهکارهای FRP هستند عبارت است از:
- تعمیر و مقاوم سازی خمشی و برشی عرشه بتنی، تیر و اتصالات خورده شده
- تعمیر و مقاوم سازی ستون و شمع بتنی، فولادی و چوبی خورده شده
- تعمیر و مقاوم سازی المان های سازه ای آسیب دیده در اثر حوادث رانندگی مانند ستون و اتصالات
- بهسازی و مقاوم سازی پل هایی که بار زنده آن ها افزایش یافته است.
- تعمیر و مقاوم سازی کالورت های فلزی خورده شده
- تعمیر و مقاوم سازی کالورت های مستطیلی به منظور افزایش ظرفیت بار زنده آن ها
- بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای پل ها به منظور بهبود عملکرد ان ها در برابر زلزله
- تعمیر و تقویت شمع مغروق خورده شده
- تعمیر و یا ساخت خطوط لوله انتقال آب و یا سایر سیالات که از روی پل عبور می کنند.
- تعمیر و مقاوم سازی کوله، دیوار دریایی و شمع ورق خورده شده
در بیشتر پروژه ها، مهندسین و متخصصین شرکت افزیر پس از محاسبه شرایط کنونی سازه و بررسی نیاز کارفرما، راهکارهای طراحی و ساخت مهندسی شده خود را به همراه نقشه ها و جزییات دقیق فنی و مهندسی به کارفرمای محترم ارائه می دهند. اجرا نیز توسط نصاب‌ها و مجریان با تجربه و با دانش شرکت افزیر انجام می شود. راهکارهای شرکت افزیر، کارآمد، از نظر زمان و هزینه بهینه و نیز با حداقل تاخیر و خطای ممکن می‌باشند. طبیعتا در صورت عدم اجرای به موقع مقاوم سازی، پل ممکن است در بارندگی، زلزله و هر گونه بلایای طبیعی دیگری پل دچار تخریب شود.
